دستور ۱۰ شعبان ۱۴۱۰ (۱۷/۱۲/۱۳۶۸)حضرت حاج سلطانحسين تابنده گنابادي رضا علی شاه ثانی طاب ثراه
بسم الله الرّحمٰن الرّحیم و به استعین و علیه توكّلی
پس از عرض تحیت و درود و سلام بر برادران فقرای نعمتاللّهی مخصوصاً حاضرین در حسینیة امیرسلیمانی تذكّراً برای تأكید آنچه قبلاً عرض شده؛ عرضه ميدارد حسینیة امیرسلیمانی و مجالس فقری بطور كلّی برای عبادت و بندگی خدا است و البته شرافت مسجد را ندارند و مقرّرات شرعیه كه برای مسجد در شرع مطهر تعیین شده از جمله آنكه بعض اشخاص كه طبق دستور شرع مطهر نميتوانند وارد شوند در حسینیه و مانند آن در صورت پاكی و خلوص نیت ميتوانند برای عبادت و توسّل به اولیاء الله و ائمة هدی علیهم السّلام بنشینند و اجتماع كنند و در مجلس فقری همانطور كه قبلاً عرض شده نباید به هیچ وجه مذاكرات مادّی و سیاسی بنمایند و همه متوجّه یاد خدا و استماع دستورات دینی باشند و همانطور كه چند وقت است بدستور خود فقیر قبلاً چند مسئله از مسائل شرعیه از رسالة امام خمینی قدّس سرّه رهبر عظیم انقلاب كه فقراء از ابتدا پیروی داشته و خود فقیر در سال ۱۳۴۳ نامة تبریكی خدمت امام طاب ثراه عرض نموده بخوانند كه فقراء مطلع باشند چون بر همة فقراء لازم است كه مسائل ضروریة شرعیه را اطلاع داشته باشند و به هیچ وجه راضی نیستم در آن مجلس كه برای یاد خدا است در سیاست دخالت كنند و اكنون هم كه متأسّفانه خود فقیر نميتوانم افتخار شركت در مجلس و زیارت فقراء را داشته باشم باید همان رویة سابق را داشته و كاملاً مطیع باشند و نباید اظهار گلهمندی از رژیم و سران انقلاب داشته باشند بلكه فقراء نیز مانند خود فقیر باید تابع و مطیع انقلاب باشند و اگر خدای نكرده كسی نظریة شخصی داشته باشد به هیچ وجه نباید در جلسة فقری اظهار نموده یا بخواهد به دیگری تحمیل نماید كه خلاف رضای فقیر بلكه دشمنی با فقیر و سلسله است نگذارند مجالس ما آلوده باین قبیل امور خلاف بشود و كسی كه در این قبیل مجالس بهشت آئین برخلاف فقیر عمل كند یا تفوّه بخلاف نماید از ما نیست و دشمنی با فقیر و فقر و سلسله نموده است از آقایانی هم كه از فقراء نیستند و به مجالس ما ميایند خواهش ميكنم در مجالس ما برخلاف رژیم و انقلاب سخنی نگویند كه باعث ناراحتی ما و زحمت خودشان ميشود. والسّلام علی من اتبع الهدی و اجتنب الغی و الرّدی. ۱۰ شعبان ۱۴۱۰، ۱۷ اسفند ۱۳۶۸.
فقیر سلطانحسین تابنده گنابادی
|
|||
|
