دستورات حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب علیشاه طاب‌ثراه
به فقرای آمریکا


برادران مکرّم آقایان …

با عرض سلام و آرزوی توفیق الهی برای آقایان و سایر اخوان.

مطالبی که در واقع مربوط به همهٔ برادران می‌باشد، از لحاظ سهولت به نام سه نفر از برادران مکرّم که بِالنّسبه سابقهٔ بیشتری از سایرین دارید، نوشته می‌شود واِلّا همهٔ برادران مورد علاقه و محبّت فقیر قرار دارند و مخاطب نامه تلقّی می‌شوند. سلامتی و توفیقات همگی اخوان و خانواده هایشان را از خداوند مسألت دارم.

از استماع گزارشاتی دایر به ایجاد زمینهٔ همبستگی و مهر و محبّت بین همه خرسند شده و شُکر الهی را بجا آوردم.

برادران عزیز توجّه فرمایند زمینهٔ اُنس و اُلفتی که به وجود آمده است، محرومیّتِ طولانی از تشکیل مجالس را می‌تواند جبران کند، خدشه‌دار نشود. هرکدام بر برادرانِ ایمانیِ خود انتقادی داشتند، باید در خلوت (و نه در جلوت) دوستانه مطرح کرده و بحث نمایند که اگر انتقاد وارد بود، اصلاح گردد و اگر طرفین به وارد نبودنِ آن مُتَّفق‌القول شدند، ظنّ برطرف گردد و به هر جهت اگر هم به چنین نتایجی نرسید هیچکدام حقّ ندارند نظر خود را قاطع و لازم الاجراء، تلقی نمایند، بلکه با توجّه به حدیث: لَوْ عَلِمَ اَبوُذَرُ ما في قَلْبِ سَلْمَانَ لَكَفَرَهُ با کمالِ دوستی با عقیدهٔ برادر خود همزیستی کرده، عالَم فقر را گُلستانی تصوّر کنند که همهٔ گل‌ها در آن روییده شده و نگهداری می‌گردد.

اینک که بعد از فترت و تعطیلی مجالس به واسطهٔ اِشتعالِ شعلهٔ شوق و مَوَدَّت توفیقِ اِنعقاد مُجدّد مجالس دست داده است، توجّه اخوان را به خطابیّه‌ای که به «برادران و خواهران دور از وطن» نوشته‌ام جلب می‌کنم و اضافه می‌نمایم که تشکیل مُجدّد مجالس در واقع خاتمه دادن به دوران تعطیلی بوده است و لذا تمام شرایط، وظایف و اجازاتی که در این مورد قبلاً از طرف حضرت رضاعلیشاه و حضرت محبوب‌علیشاه طابَتَراهُما مقرّر شده است، به قوّت خود باقی است و به همان نحو ادامه یابد.

برحسب تصمیم آقایان چنانچه مصلحت دانستید صبح جمعه مجلسی داشته باشید اگر آقای … مانعی نداشته باشند، در آنجا مجلس مُنعقد گردد و خطبهٔ روز جمعه قرائت شود یا نوار خطبه از اینجا تهیّه شده و پخش گردد و بطور کلّی در همهٔ مجالس، پذیرایی جز همین نحو که در اینجا مرسوم است به عمل نیاید. آقای شریعت نیز اُمید است به زودی به آن منطقه بیایند. تقاضا کنید در تنظیم امر به نحوی که فوقاً نوشتم همراهی کنند و اگر تغییری را لازم دانستند به حقیر پیشنهاد نمایند اگر تصویب شد اجرا گردد. در فرصت‌های مناسب هر چند وقت، یکی از اخوان در مجلس سایر شهرها شرکت نمایند. والسّلام.

۱۹ محرُم ۱۴۱۸ (۱۳۷۶/۳/۵)
حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه


  1. اگر ابوذر آنچه را در قلب سلمان بود، می‌دانست، او را تکفیر می‌کرد.  ↩