بیانیهٔ حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه طاب‌ثراه
به مناسبت عید نوروز


يا مُحَوّلَ الْحُولِ وَالْأَحْوَالِ

حَوَلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ

امسال نیز دو سنّت برای ما ایرانیان مصادف گردیده است که رعایت هر دو را بر خود واجب می‌دانیم:

اوّل: فاجعهٔ عاشورای سال ۶۱ قمری که تا ابد مسلمانان را در سوگ برده است و ماه محرّم را ظرف زمانی این سوگ می‌دانیم.
دوّم: عرف و سنّت منتسب به حضرت زردشت (ع).

در این فصل، تجدید حیات طبیعت و نو شدن بهار، سال جدیدی را برای ما مقرّر داشته است و ملّت فرهنگی ایران هر دو عُرف را عظیم می‌شمارند.

  1. برای همهٔ اخوان و بلکه بشریت، آرزوی سالی مبارک و با میمنت را دارم.
  2. گرچه در سال گذشته بعضی از بزرگان را از دست دادیم و در تجلیل آنها کوشیدیم ولی بحمد الله توفیق الهی از جهات دیگری ما را دلگرم ساخت:
  3. اوّل: آنکه کلاس‌های تعلیم معارف اسلامی و عرفانی که چند سال است به همّت چند نفر از برادران راه رفته و دانشمند تأسیس شده است در تهران و بسیاری شهرها توفیق فراوانی داشته است.
    دوّم: آنکه به همّت بعضی از برادران در سمیناری که در آمریکا تشکیل شد به حضرت شاه نعمت‌الله ولی قُدّس سرّه العزیز عرض ارادت گردید که از بانی این مراسم و زحمات خاصی که با تأیید این حقیر انجام شد، باید تشکّر نمود.

  4. ان‌شاء‌الله در طلیعهٔ سال نو می‌کوشیم که یاد و نام حضرت امام حسین‌ (ع) را شیرینی کام جان خود قرار داده و با ازدیاد محبّت ایمانی و رفع هرگونه کدورت و دلتنگی از یکدیگر به جان و روح خود صفا بخشیده و بذر عشق به اباعبدالله را که در دل‌های همهٔ مؤمنین پاشیده شده است شکوفا می‌نماییم. توجّه به این حقیقت به دل‌ها زندگی می‌بخشد و تقارن بهار طبیعت را با بهار عشق و فطرت تجلّی می‌دهد.
  5. مشایخ محترم سلسله که مسئولیت ارشاد و هدایت بندگان خدا را مفتخر هستند، این خدمت را بالاترین عبادت دانسته، پیوسته یادآور این مأموریت خطیر خود باشند و همچنین مجازین محترم در اقامهٔ نماز جماعت بکوشند با عنایات الهی در گفتار و رفتار اُسوهٔ دیگران بوده و در تألیف قلوب و ایجاد اتّحاد و انسجام فقرا سعی نمایند و در اطاعت از اوامر و دوری از نواهی و تشویق طالبین و سالکین به تعظیم شَعائر مذهبی و ملّی و تجلیل و احترام نسبت به یکدیگر در جلب و جذب دل‌ها به صراط مستقیم ولایت، همّت نمایند.
  6. عموم فقرا با توجّه به این اصل که هر درویش مظهر فقر و درویشی و جلوه‌ای از جلوه‌های عرفان و ولایت است و به مضمون حدیث شریف پیامبر اکرم (ص): کُلُّکُمْ رَاعٍ وَکُلُّکُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِه ، بدانند که باید زینت رهروان بوده مخصوصاً در این زمان مقتضی است هم به سِلاح علم و بالا بردن سطح معلومات و آگاهی‌های مذهبی و عرفانی مجهز باشند و هم به زیور و زینت پرهیزکاری و راستی و درستی خود را آراسته نمایند.
  7. بر پیشقدمان و فقرای با سابقه که سالیان زیادی در راه فقر قدم زده و خدمت نموده‌اند، لازم است از اصحاب باوفای امام حسین (ع) سرمشق گرفته در یاری دین خدا و امام زمان (ع) و فداکاری در راه حقّ و شوقِ ایمانی و ایثار، اُلگوی جوانان بوده و با محبّت و ملاطفت جوانان و مُبتدئین را همراهی در سلوک نموده، جوانان نیز به تجلیل و احترام نسبت به پیران و فقرای پیشقدم توجّه نمایند.
  8. جوانان از نیروی جوانی و استعدادهای خود در راه کسب دانش و فضیلت استفاده نموده در خدمات فقری با هماهنگی‌های لازم و با شوق و اخلاص قدم بردارند و از آنچه موجب اتلاف عمر و سرمایهٔ ارزشمند جوانی است، اجتناب نمایند. همنشینی با نیکان و عبرت‌آموزی از حوادث و وقایع دنیا را که یکی از منابع تجربه‌اندوزی است، مهم بدانند.
  9. بانوان محترم با عفّت و پاکدامنی و دیانت و پرهیزکاری و وفاداری به پیمان زناشویی و اقدام به وظایف مهم مدیریت خانواده و همسرداری و صبر و تحمّل در برابر مشکلات زندگی در استحکام نهاد مقدّس خانواده بکوشند و رعایت حجاب اسلامی که در زندگی همه افراد جامعه بسیار مؤثّر است را مورد عمل قرار دهند و مسئولیت پرورش و سازندگی نسل آینده را که به عهدهٔ آنان است، عزّت و افتخار دانسته و آن را موجب تقرّب به خدا بدانند.
  10. فقرایی که در شهرستان‌های داخل و خارج از کشور افتخار برگزاری مجالس فقری را در منزل یافته‌اند صاحب مجلس را که مولا است در زمان برگزاری مجلس فقری، صاحب منزل و فقرا را میهمانان مولا بدانند لذا به شرایط و لوازم این خدمت افتخارآمیز جدّیت نمایند.
  11. فقرایی که خدمات گوناگون حُسینیّه‌ها و مجالس فقری را به عهده دارند، توجّه نمایند که خدمت از تعهّدات ایمانی و خدمت خالصانه مورد قبول حقّ و پسند اولیای اوست پس خدمت را لِوَجْهِ الله انجام داده و صادقانه در کار خود به بهترین وجهی بکوشند، البتّه وظیفه دیگران محبّت و قدردانی از آنان است.
  12. طبق بیان حکیمانه پیامبر اکرم (ص) مجالس ذکر خدا باغ‌های بهشتی در دنیاست و امر فرموده است که در این باغها نهایت استفاده را از میوه‌های آن (‌که ذکر خدا و معرفت و عشق به حقّ و فضایل ملکوتی و معنویت است) بنماییم. این حدیث شریف ضمن آنکه بالاترین صدور مجوّز از سوی قافله‌سالار کاروان انسانیت برای مجالس فقر و ذکر خداست به ما توجّه می‌دهد که باید با شرکت منظّم در آن مخصوصاً شب‌های جمعه و دوشنبه و رعایت کامل آداب آن از نظم و سکوت و حال توجّه و مراقبه، بهره‌مندی خود را از آن افزایش داده و از رحمت الهی برخوردار شویم و فقرا در معاشرت‌ها و مراوده‌ها مخصوصاً رفت و آمد خانوادگی و پذیرایی از میهمانان و همچنین شراکت با یکدیگر تمام شئونات شرعی و فقری را عمل نمایند که هم موجب ازدیاد و برکت روزی و هم موجب نزول رحمت الهی است.
  13. همانطور که در کتب بزرگان سلسله و اعلامیّه‌های قبلی مکرّر تذکر داده شده است در این زمان باید نسبت به بحران اجتماعی اعتیاد به موادّ مخدّر و آسیب‌های جبران‌ناپذیر آن واقع‌بینانه بنگریم. و در مقابل بزرگترین معضل و عارضه اجتماعی جهان معاصر که برای تأمین منافع عدّه‌ای سودجو و با هدف از بین بردن فضایل انسانی و شرافت و غیرت و دیانت و گمراه نمودن نسل جوان و نابودی جامعهٔ بشریّت، ترویج می‌یابد، بدون تردید احساس مسئولیت همگانی در محو آن مؤثّر می‌باشد و وظیفه فقرا در این زمینه بیشتر و حسّاس‌تر است.
  14. گام‌های شیطانی دشمنان ولایت و عرفان در هر زمان بوده و فقط شکل و صورت ظاهری آن تفاوت داشته است. بر فقرا لازم است در این مورد مفاد آیهُ الَّذِینَ صَبَرُوا وَعَلَی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ را که دربارهٔ بلال حبشی و عمار یاسر و صُهیب رومی و خُبّاب که از یاران باوفای پیغمبر (ص) بوده‌اند، نازل شده است را پیوسته در نظر داشته با صبر و استقامت و توکّل به خدا در بندگی و اطاعت خدا و نُصرت دین کوشیده و امیدوار باشند که: كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي .
  15. فقرا چون افتخار دارند که شیعیان اثنی‌عشری و منتظر ظهور مصلح کل و حجت الهی حضرت قائم امام زمان عجل‌ الله ‌تعالی‌ فرجه الشریف هستند باید با توسّل به ذیل عنایات اولیای دین و ذکر دوام و فکر مدام و دوام طهارت و اجرای آداب شریعت و طریقت و با تقویت روح ایمان و بندگی خدا و آراستن روح به ملکات فاضله، گام مؤثّر در اصلاح جامعه برداشته و در تحقّق جامعه‌ای سالم که در قرآن از آن به حیات طیّبه تعبیر شده است، همّت گماریم.

حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه
۱۶ محرم ۱۴۲۴ - ۱۳۸۱/۱۲/۲۹


  1. همه شما مانند چوپان هستید و همه مسئول زیردستان خویشید.  ↩

  2. سورهٔ نحل، آیهٔ ۴۲: آنان که صبر پیشه کردند و بر پروردگارشان توکل می‌کنند.  ↩

  3. سورهٔ مجادله، آیهٔ ۲۱: خدا مقرّر داشته که البتّه من و پیامبرانم پیروز شویم.  ↩