بیانیه ۱۵ جمادی‌الثّانی ١٤۳١ (۱۳۸۹/۰۳/۰۸)

بیانیهٔ حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه طاب‌ثراه
در خصوص حرمت اعتیاد به موادّ مخدّر و توزیع و فروش آن

---

اخوان گرامی بالاخص مشایخ و مأذونين عزيز سَلَّمَهُمُ الله

اخیراً شنیده شده است که در بعضی مناطق کسانی به اعتیاد مواد مخدّر مبتلا شده یا در توزیع و فروش آن اقداماتی کرده‌اند. با داشتن امید به اینکه این خبر اصولاً صحت نداشته باشد، تذکّر نکات ذیل را ضروری دانستم:

• همانطور که در اولیّن بیانیه به مناسبت رحلت حضرت آقای محبوب‌علیشاه طاب‌ثراه تذکّر داده و بارها آن را به انحای مختلف تکرار کرده‌ام اعتیاد به مواد مخدّر عقل را مخدوش و احیاناً زایل می‌سازد و موجب پیدایش توهّماتی می‌شود که بخصوص برای سالک مضرّ است و از حیث اخلاقی نیز ضعف و زبونی می‌آورد که مغایر اخلاق فردی و اجتماعی است. از حیث جسمانی نیز آثار آن کاملاً مشهود است.
  عوارض سوء این عمل آن قدر بسیار است که متجاوز از یکصد سال قبل جدّ امجد و سلف فقری بزرگوارم مرحوم حضرت سلطان‌علیشاه شهید با اینکه در مسائل شرعی دخالت نمی‌کردند، احساس خطر کردند و برای اولین بار در تفسیر بیان‌السّعادة در ذیل آیهٔ مذکور در صدر نامه، حکم به تحریم آن دادند. نتایج این بصیرت عرفانی و پیش‌بینی ایشان را در آن زمان اکنون شاهدیم که چگونه این ابتلا تبدیل به مسألهٔ ملّی و بلکه بین‌المللی شده است. پس از آن حضرت همین حکم را جانشینان ایشان تأیید و مجری داشته‌اند.
• اعتیاد به موادّ مخدّر هم موجب فساد خود شخص معتاد و هم اِفساد دیگران است، لذا باید از اشاعهٔ آن جلوگیری کنند. کسانی که خدای ناکرده اقدام به توزیع یا فروش موادّ مخدّر می‌کنند گناهشان از خود معتادین بیشتر است. گناه این کار در مجالس فقری که مجالس اُنس و یاد خدا است و حرمت خاصّ خود را دارد، بیشتر نیز می‌شود. باید مراقب حضور معتادین یا عوامل پخش در مجالس فقری بود.
• وظیفهٔ همهٔ فقرا این است که کمک کنند رفع اعتیاد از معتادان شود و اسباب گسترش آن فراهم نشود که اشاعه یابد یا اصولاً گرایش به آن پیدا شود. خصوصاً آقایان مشایخ که سمت راهنمایی معنوی فقرا را بر عهده دارند موظّفند که اقدام جدّی دراین‌باره بکنند.
• مهم‌ترین وظیفه و اشتغال مشایخ گرامی توجّه به تربیت و رفع نواقص اخوان می‌باشد و بدین لحاظ حضور آنان در مجالس، رونق معنوی به جلسه می‌دهد و این رونق به منزلهٔ جبران خلأ فکری است، لذا همهٔ برادران و بالاخص مشایخ و مأذونین گرامی باید حتّی‌المقدور در مجالس حاضر شوند و غیرت آنان بر اخوان و حسّاسیّت به هنگام مشاهدهٔ نواقص، خطاها و تمرّدها نباید مانع حضورشان گردد.
• دشمنان فقر سعی کرده و می‌کنند که ایجاد تفرقه کنند و نیز می‌کوشند مجالس ذکر خدا را – حتّی اگر بتوانند به دست خود ما – تعطیل نمایند. عدم حضور و یا قهر از مجالس از طرف برادران بالاخصّ مشایخ هدفی را که دشمنان دارند تسهیل می‌کند؛ به دست خود آتش به خویش نزنیم. برادران عزیز نیز باید در این موارد به هر جهت، اطاعت از مشایخ کنند و نهایتاً در موارد ضروری، محرمانه یادآوری نمایند.

توفیق همهٔ شما را در این راه از خداوند کریم خواستارم. والسّلام.