بیانیه ۹ ربیع‌الثّانی ١٤۳۶ (۱۳۹۳/۱۱/۱۰)

تذکّراتی حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه طاب‌ثراه
برای فقرای استان فارس

---

فقرای گرامی استان فارس (زَیَدَ تَوْفِیْقاتهم)

با سلام، خداوند عنایت فرموده و درهای رحمت خود را به روی شما باز نموده که بحمداللّه اجتماع فقرا در مجالس فقری، همراه با نظم و سکوت و حال توجّه با همکاری و همدلی با یکدیگر، نصیب شما گردیده است. امیدوارم این حالِ محبّت و توفیق در ازدیاد باشد. توجّه فقرای آن استان را به نکات زیر جلب می‌نمایم:

1. گرچه هرگاه چند نفر فقیر با هم نشسته و برای خدا و به یاد او مشغول باشند، مجلس فقری است ولی همانطور که می‌دانید، مجالس رسمی فقر در شیراز فقط در حسینیهٔ صالح در شب‌های جمعه و دوشنبه و در بقعهٔ متبرّکهٔ حضرت آقای رحمتعلیشاه (قدّس‌سره) در روزهای جمعه برگزار می‌گردد. لذا در شیراز مجلس رسمی دیگری نداریم و اگر افرادی، مجلسی غیر این دو مکان در شیراز برگزار کنند، موجب تفرقه خواهد بود.
2. از اینکه در شهرستان‌های استان فارس، بعضی از فقرا خود را متعهّد و موظّف به رسیدگی به امور فقرا اعلام کرده و به این وسیله، خود به رفع مشکلات فقرا و حلّ مسائل شهرستان خود اقدام می‌نمایند، خشنود گردیدم. در واقع این امر، وظیفهٔ اجتماعی همهٔ فُقراست.
3. همانطور که فقرای شیراز و بعضی شهرستان‌های استان فارس طیّ نامه‌هایی که امضاء کرده‌اند، از این فقیر درخواست نموده‌اند که هرگونه دستور و پیام خاصّی را از طریق مجاز آنجا ابلاغ نمایم، صحیح است و با این درخواست موافقت می‌شود. لذا هر پیام و دستوری غیر از آن، مورد تأیید نمی‌باشد و نباید به آن اعتنا نموده و اشاعه داد.
4. بنابر اقتضای بعضی وقایع، اجازات موقّتی صادر شده بود و همچنین بعضی از اجازات مُلغیٰ شده است، صاحبان چنین اجازه‌ای همانطور که ذکر شده است، احترامات فقرای عادی و ساده را دارند و آقایان مشایخ نباید با اتّکاء به اجازهٔ سابق آنها، احترامات زایدی که احیاناً موجب اشتباه فقرا می‌شود را معمول دارند.
5. اجازات مشایخ و مجازین علنی است و حدود قلمروی هر یک، از طرف فقیر تعیین گردیده و مورد تأیید است و دیگران که چنین ادّعایی نموده و احیاناً به سفر بپردازند و در امور فقری و تشکیل جلسات و مخصوصاً ملاقات با بانوان اقدام نمایند، قطعاً بدون اجازهٔ فقیر و احتمالاً از عوامل مضرّ هستند.

در پایان، رونق مجالس و همدلی و اتّحاد فقرا و ازدیاد حال توجّه و محبّت فقرای آن استان را از خداوند خواستارم و برای حفظ و سلامت و تقویت ایمان همهٔ فقرا دعا می‌نمایم.