بیانیه ۹ ربیع‌الثّانی ۱۴۳۹ (۱۳۹۶/۱۰/۰۷)

پیام حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه طاب‌ثراه
در سالروز رحلت حضرت آقای حاج شیخ محمّدحسن بیچاره بیدختی گنابادی صالح‌علیشاه طاب‌ثراه

---

فرارسیدن سالروز رحلت پدر جسمانی و روحانی من و اسوهٔ حسنه سالکین الی‌الله و قطب و مرشد فقرا؛ حضرت آقای حاج شیخ محمد‌حسن صالح‌علیشاه (قدّس‌سرّه العزیز) را به فقرا و ارادتمندان حضرتش تسلیت عرض نموده و شادی روح آن حضرت و توفیق پیروی از تعالیم ایشان را برای همهٔ فقرا از درگاه خداوند مهربان خواستارم.

افتخار دارم که مدّت چهل سال از عمر خود را در خدمت و ملازمت و تحت تربیت آن حضرت بودم و با دقّت و نظارت خاصّی که در تربیت فرزندان داشتند باید بگویم آنچه از معنویّت، خداوند نصیب این فقیر نموده است، از برکت وجود آن بزرگوار است. چنان تسلّط معنوی بر روح و جان من داشتند که نقش خود را در برابر ایشان گم می‌کردم و به همین جهت در برابر اوامر و رضای ایشان با کمال رضایت و لذّت معنوی تسلیم بودم. گفتار و رفتار و اخلاق و سلوک عرفانی ایشان در همهٔ لحظات زندگی پُر بار و عمر پُر برکت‌شان برای هر انسانی که طالب سعادت دنیوی و رستگاری اخروی و رسیدن به غایت آمال‌العارفین باشد، اسوهٔ حسنه بود. از صفات بارز و خصوصیات رفتاری آن حضرت تقیّد به آداب شرع مطهّر و حتّی رعایت مستحبّات - خدمت به تمام بندگان خدا - سعی در پیشرفت کشاورزی و آبادانی بیدخت - علاقهٔ وافر و کوشش در سوادآموزی و بالا بردن سطح فرهنگ مردم - ترویج فرهنگ قرآن و عرفان در تربیت فقرا و مشایخ - حفظ و بازسازی مقابر و آرامگاه‌های اولیاء و عرفا - تشویق به کسب و کار و فعالیت و نهی از تنبلی و بیکاری - مذمّت شدید از اعتیاد به مواد مخدّر - مساعدت به نیازمندان و بیماران - نهی از دخالت در سیاست و سیاست‌زدگی و بطور کلّی آنچه در قرآن در توصیف بندگان خاصّ خدا آمده، مخصوصاً در آیات آخر سورهٔ مبارکهٔ فرقان در تعریف عباد‌الرّحمن فرموده است، در وجود مقدّس آن حضرت جلوۂ کامل داشت. تنها کتابی که از ایشان باقی مانده رساله شریفه پند صالح است که می‌توان تمام آن را تجلّی و انعکاس خُلقیّات و حالات خود آن حضرت دانست و تعدادی از نامه‌های ایشان که در کتاب نامه‌های صالح چاپ شده است.

در یک جمله اگر بخواهیم تعریف و شناختی از درویش و درویشی داشته باشیم؛ آن حضرت نمونهٔ بارز کلمهٔ درویش و پند صالحِ ایشان تعریفِ دقیقِ درویشی است. لذا با وجود آنکه اکنون حدود ۷۸ سال از تاریخ چاپ اوّل آن می‌گذرد، همانطور که بارها هنگام توضیح و شرح آن در مجلس فقری شب جمعه گفته‌ام تمام مطالب آن لازم‌الاتّباع در فکر و عمل برای فقرا می‌باشد و هر روز بلکه هر لحظه بر تازگی آن افزوده می‌شود و هر چه زمان می‌گذرد اهمیّت و لزوم پیروی از دستورات آن حضرت بیشتر آشکار می‌گردد. در پند صالح خلاصهٔ همهٔ دستورات دینی و عرفانی را در سه عبارت درج فرموده‌اند: با خداوند به بندگی، با عموم به شفقّت و خیرخواهی، با برادران دینی به خدمت و کوچکی. فقرا را به کار و کوشش برای تأمین معاش و خدمت به جامعه که خود در حدّ اعلای آن قرار داشتند، تشویق می‌فرمودند و در مورد این دستورِ ایشان این جمله آموزنده است که: دست به کار و دل با یار.

در سالروز رحلت آن حضرت برای شادی روح ایشان و رفع همهٔ گرفتاری‌ها و بلایا و اجابت دعاها، بیاییم با روح مطهّرشان پیمان ببندیم موارد زیر که مورد رضایت آن حضرت و اسلاف بزرگوار ایشان حضرات ائمّه (ع) است را در دستور کار و برنامهٔ زندگی و سیر و سلوک عرفانی خود قرار دهیم تا توفیق الهی بیش از پیش نصیب ما گردد و درهای رحمت و مغفرت خداوند به روی ما باز و از بلایای ارضی و سماوی ما را محافظت فرماید:

1. ندای يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا... وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ را به گوش جان شنیده و نعمت الهی که همان ولایت علی (ع) است و خداوند به واسطهٔ آن دشمنی‌ها را با پیوند ولایت در بین مؤمنین به الفت و محبّت تبدیل فرموده، قدردان و شکرگزار باشیم و شکر این نعمت که همان اجرای تعهّدات ایمانی است را سرلوحهٔ زندگی قرار دهیم و از هرگونه کدورت و نفاق و اختلاف با مؤمنین اجتناب کنیم.
2. با تشکر از خدمت و همّت فقرا در کمک رسانی به آسیب دیدگان زلزلهٔ اخیر که باید باز هم ادامه یابد، بدانیم و تعهّد کنیم که درویشی همان نوع‌دوستی و در محنتِ دیگران همدردی نمودن و خدمت کردن می‌باشد پس در خدمت به هم‌نوعان و هم‌وطنان کوتاهی نکنیم.
3. اکنون که به واسطهٔ پیشرفت‌های علمی و تکنیکی، وسایل ارتباطی و اطلاع‌رسانی در دسترس همگان قرار گرفته است و خداوند این نعمت را از راه تفکّر و تعقّل و کوشش بندگانش در اختیار آنان قرار داده است، با سوء استفاده از انواع این وسایل از قبیل سایت و اینترنت و فضای مجازی این نعمت را تبدیل به نقمت نکنیم و آن را وسیله‌ای برای انواع تهمت‌ها، افتراها، اخبار دروغ و شایعات بی‌اساس و اظهار نظرهای شخصی و سلیقه‌ای مخصوصاً در مورد مسائل مذهبی و عرفانی قرار ندهیم.
4. قرآن می‌فرماید: دین واقعی در نزد خدا تسلیم امر الهی بودن است، تصوّف و عرفان که همان تشیّع و روح اسلام و باطن قرآن است، تسلیم در برابر حق می‌باشد و اسلام و قرآن، سنّتی و مدرن ندارد، درویشی همان است که نوروز امسال به همگان گفته شد؛ درویشی یعنی صلح و سلامت و مهربانی، درویشیِ سنّتی و مدرن یا قدیمی و جدید نداریم، درویشی فطرت سلیمی است که خداوند در سورهٔ روم از آن به دین حنیف و دین قیّم (استوار و همیشگی) نام می‌برد و آن را فطرت الهی می‌خواند. پس تعهّد کنیم که صلح و سلامت و مهربانی را در قلب خود با یاد خدا تقویت و آن را در سطح خانواده و جامعه گسترش دهیم. در این مورد نیز شایسته است به توصیهٔ حضرت آقای صالح‌علیشاه (قدّس سرّه) به دکتر شارل پریه دانشمند مشهور و پزشک جراح معالج ایشان در ژنو که هنگام ترخیص ایشان از بیمارستان، درخواست نصیحتی نموده بود، توجّه کنیم، ایشان در اجابت درخواست او در یادداشتی در تیرماه ۱۳۳۳ مرقوم فرمودند:

   به جان تعظیم امر حق بجا آر

   به دل بر خلق، شفقّت نیز می‌دار

   ضعیفان را فرو مگذار در راه

   که افتد اینچنین بسیار در راه

   چو کردی با کسی احسان نعمت

   بر او منّت مَنِه می‌دار منّت

   اینها تعریف و اصول اساسی درویشی است که همیشه استوار و تغییرناپذیر است. آیا این دستورالعمل را می‌توان قدیمی یا جدید دانست؟ ما که مدّعی محبّت و ارادت به آن حضرت هستیم باید از دیگران در عمل به مُفاد این دستور پیش‌قدم باشیم.
5. تعظیم اوامر الهی و احترام به اولیای او را رعایت نموده و اتّحاد و همدلی را تقویت و با حضور در مجالس فقری و شرکت در نماز جماعت بر رونق و نورانیّت این سلسله جلیله بیفزاییم.

امیدوارم خداوند مهربان، رحمت و لطف خود را بر دل‌های ما نازل فرماید و عشق به خودش و اولیاء و دوستانش را که موجب حیات معنوی قلب ماست به ما عنایت فرماید و خار و خاشاک انواع کدورت‌ها و آلودگی‌ها را از دل‌های ما بزداید.

اِلهی عاٰمِلْناٰ بِفَضْلِكَ وَلاٰ تُعاٰمِلْناٰ بِعَدْلِكَ بِرَحمَتِكَ ياٰ أَرْحَمَ الرَّاحِمين.