بیانیه ۱۱ ربیع‌الثّانی ۱۳۳۲ (۱۲۹۲/۱۲/۱۶)
سواد توقیع رفیع حضرت مولی الموالی حضرت آقای حاج ملّاعلی گنابادی نورعلیشاه ثانی قدس الله سره العزیز
که به عنوان اعلان به تمام فقرای نعمت اللهی سلطان علیشاهی شرف صدور یافته.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
برحسب رضاء الله و خشنودی انبیاء و اولیاء و نیکان آگاه جمیع برادران ایمانی و اخلاء روحانی را اخطار می‌نمایم که یکدیگر را اعلام نمایند و به مطالب ذیل اطلاع دهند:
- هرکس از مؤمنین و پیروان طریقت امیرالمؤمنین و سالکان راه یقین که رضای این فقیر و سایر بزرگان دین را طالب است باید اهتمام فرماید در حفظ ظواهر نوامیس الهیه و مواظبت نماید بر آداب و تکالیف شریعت که در واقع حقّ مؤمن است. هر کس مقرّب‌تر است اوامر را مطیع‌تر است حفظ معنی به صورت و حفظ باطن و مغز به ظاهر و پوست می‌شود. زین راهروان باشید نه شین.
- بد گفتن به رئیس قومی اگرچه کفّار باشند و سخن زشت و سَبّ آنها به ظاهر حرام و مُنافیِ کلام مَلِک عَلّام است.
- اگر اهل کتاب که یهود و نصاری و مجوسند مُزاولهُ مُسکراتِ مایعه و خوک داشته باشند بِالتَّبع بحیثیت عدم حمل بر صحّت نجس می‌شوند و با آنها به این صفت مؤاکله و مخالطه روا نیست بخلاف مسلم غیرعامل.
- هرکس سر سپرده و به ایمان گرویده سالی یکبار به جهت فطرت ایمان و یادداشت سر خود که سپرده در غرّة شوّال المکرّم یک صاع از خوراک غالب شخصی خود یا قیمت آن باید اخراج نماید و چنانکه در زمان حضرت رسول (ص) در مسجد به حضور آن حضرت می‌آوردند نه به بیت‌المال باید به شخص بزرگ وقت و اعلم زمان فقط برسانند به واسطه یا بی‌واسطه که به اهلش برسانند و بجز کسی که نان چند شبه ندارد احدی معاف نیست و موافق اخبار و فتاوی احتیاط شرعی نیز همین است.
- هرکس حاج است و به طواف خانه و حضور رسیده و ولیمه داده در عید قربان قربانی حضور نماید.
- خرید و فروش انسان در این زمان منافی تدین و مخالف تمدّن است و عبید و اماء رسمی که هست تماماً آزاد و چون سایر عباد بلادند.
- جمیع کسانی که تلقین یافته و سالک دل گشته‌اند در هر شب و روز فاتحهٔ نیکان که بجای خطبه بنام سلطان وقت است بخوانند خوانا و عامی شریکند.
- نقار فقراء و دراویش با یکدیگر و نزاع آنها باعث سخط حقّ است جاناً و مالاً برای هر دو طرف و باعث اذیت این فقیر و زحمت حضرت رسالت است.
- شب و روز جمعه تا ظهر هیچ کار به قصد دنیا درویش نباید بکند فقط برای عبادت و ذکر و زیارت و خدمت و الفت و اجتماع است بالمواضعه نه غیر.
وَالسَّلامُ عَلیٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدیٰ