هفت دستور حضرت آقای حاج سلطانحسین تابنده رضاعلیشاه طاب‌ثراه
به برادران و اخلاء روحانی


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم وَ هُوَ حَسْبی وَ نِعْمَ الْوَكيلُ

به اطّلاع برادران و اخلاء روحانی می‌رساند:

  1. همانطور که در اعلامیّه و دستورِ صادره در تاریخ غُرّهٔ رمضان ۱۴۰۱ قمری (۱۲ تیرماه ۱۳۶۰ شمسی) عرض شده؛ عُلمای اَعلام و روحانیّینِ والامقام که طبق مقبولهٔ «عُمر بن حَنظله» سمتِ نیابتِ عامّه از حضرتِ غائبِ مُنْتَظَر عَجَّلَ اللهُ فَرَجَه دارند مخصوصاً مراجعِ عِظام، مورد علاقه و احترامِ فقیر و بزرگانِ سلسلهٔ ما بوده و رویهٔ ما از سابق احترام نسبت به مُعَظَّمٌلَهُم بوده و می‌باشد و در رسالهٔ شریفهٔ پند صالح نیز بدان اَمر شده. از این رو فقراء باید نسبت بدین اَمر کمالِ اهتمام را داشته، از ادب و اَدای احترام نسبت به عُلمای حقیقی غفلت و مُسامحه نَوَرزند که برخلاف نظر فقیر و بزرگانِ ما می‌باشد. و در این دوره که زَعامت و رهبری جامعهٔ شیعه بلکه اُمّت اسلامی با حضرت آیت‌الله العظمیٰ امام خمینی دامَت اِفاضاتُه می‌باشد باید عموماً پیرو و مُطیعِ دستوراتِ حکیمانهٔ مُعَظَّمٌلَه بوده و تَخَطِّی ننماییم. و از مواعظ و دستورات ایشان (حضرت آیت‌الله العظمیٰ منتظری که به نیابتِ رهبری و زَعامتِ شیعه برگزیده شده‌اند و مورد تأیید زَعیمِ عالی‌قدر می‌باشند) بهره بریم، که اگر کوتاهی در این اَمر نمایند، از دستور عمومیِ این سلسله سَرپیچی نموده‌اند.
  2. فقیر سال‌ها است طرفدار انقلاب اسلامی بوده و حتّی در ادامهٔ انقلاب به وسیلهٔ حضرت آیت‌الله در حدود ۲۲ سال قبل در زمان حضرت آقای والد قُدّس سرّه با کسب اجازه از ایشان عَریضهٔ تبریک حضور حضرت آیت‌الله عرض نموده که اکنون نیز مُسَوَّده و فتوکپی از آنها موجود است. و بعداً نیز مُرتباً طرفدار بوده و حتّیٰ در زمان رژیمِ فاسد گذشته هم مفاسد را در موقع خود، مثلاً تغییر تاریخ (و غیر آنها) به عرض آقایانِ مراجع تقلید و عُلمای عِظام رسانیده درخواست اقدام برای جلوگیری از آنها می‌نمودم و کسانی که به ما تهمت ضدّانقلاب وارد می‌آورند، یا روی بی اطّلاعی و یا جنبهٔ عِناد و غَرَض ورزی دارند. و فقیر در آن موقع حقایق را علناً به وسیلهٔ علمای اَعلام تذکّر می‌دادم چون خودم ارتباطی با دَربار و رجال آن زمان به هیچ وجه نداشتم.
  3. یکی از دستورات اسلامی جهاد است که اگر دشمنی با مسلمین بستیزد و حمله کند، وظیفهٔ مسلمین است که دفاع نمایند و کوتاهی نکنند. چون کوتاهی در این اَمر برخلاف دستور اسلام است.
  4. فقرای نعمت اللّهی گنابادی به تشیّع و اثنی عشری بودن افتخار می‌کنند. و جُزء شیعه می‌باشند، نه که حزب یا مسلک یا مذهبِ جداگانه داشته باشند. از این رو در همه‌جا با سایر افراد شیعه یگانه، و در مُحاورات و مبارزات و جهاد و غیر آنها مُنْضَمّ می‌باشند. و هم‌اکنون هم غالبِ گروه‌هایی که اعزام می‌شوند، در بین آنان از فقراء هستند و برادرانه با هم رفتار می‌کنند.
  5. در جهاد کنونی جمع زیادی از فقراء در این چند ساله از بِلاد مُتفرّقه در جبهه‌های مختلف شربت شهادت نوشیده‌اند. و در سال‌های گذشته به نام آنان و شادی روحِ آنها مجلس یادبود در حُسینیهٔ امیرسلیمانی مُنعقد نمودیم.
  6. فقراء باید در تحصیل علوم دینی و قرائت و تجوید قرآن به حدّ لزوم بکوشند. و حَتَّی الامکان کُتب عرفانیِ گذشته و کنونی را از جمله کتاب «مصباح الهدایه» و «پرواز در ملکوت» و «سر الصّلوة» و «شرح دعای سحر» از تألیفات عرفانی حضرت آیت‌الله العظمیٰ خمینی را بخوانند.
  7. نماز جمعه یکی از عبادات مُهمّهٔ اسلامی است که قبلاً توجّه زیادی در شیعه بدان نمی‌شده و اکنون که به دستور امام خمینی در همه‌جا نماز جمعه برقرار شده، باید ما هم حَتَّی‌الامکان شرکت کنیم. خود فقیر هم بارها شرکت نموده‌ام.

از خداوند مهربان توفیق خود و همهٔ برادران را در انجام دستورات اسلامی و مذهبی خواستارم.

وَالسَّلٰامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُه
فقیر سلطانحسین تابنده گنابادی
مورّخهٔ ۱۷ ربیع الاوّل ۱۴۰۶
(نهم آذر ۱۳۶۴)