بیانیه ۱۳ ذیحجّه ۱۴۴۱ (۱۳۹۹/۰۵/۱۳)

بیانیهٔ حضرت آقای حاج مهندس سیّدعلیرضا جذبی ثابت‌علیشاه ارواحنا فداه
به مناسبت عید غدیر سال ۱۴۴۱ قمری

---

رسیدن روز مبارک غدیر، روز آشکار گردیدن ولایت را به تمام مؤمنان جهان، خصوصاً شیعیان و بالاخص فقراء نعمت‌اللّهی سلطانعلیشاهی تبریک عرض نموده و امیدوارم با انجام دقیق دستورات بزرگان، از برکات ولایت همگی به سلامت بوده، بندگی خود را به درگاه الهی فراموش ننموده، تا آنجا که امکان دارد در سحرها به درگاه بی‌نیاز، نیازمندانه اظهار عجز و بندگی نموده از گناهان گذشتهٔ خود توبه و از خداوند توفیق انجام عبادات و دوری از انحرافات را تقاضا بنمایند.

همانطور که در قرآن مجید دستور داده شده، یادآوری می‌گردد: اکنون که دیده می‌شود در اثر انحرافات ما، طبق آیهٔ ۴۱ سورهٔ روم: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ [به سبب اعمال مردم، فساد در خشکی و دریا آشکار شد تا به آنان جزای بعضی از کارهایشان را بچشاند، باشد که بازگردند]. چون با خوردن مال حرام و ارتکاب منهیات و غفلت و اصرار بر ممنوعات باعث تباهی نفس و به حرام رفتن آن و تباهی دل در اندیشه معصیت و دوام غفلت بودند که به همین دلیل، پیامبر (ص) فرمود: به شما خبر دهم که دردهای شما چیست و داروی شما چیست؟ بدانید که درد شما گناهان است و داروی شما آمرزش خواستن. بیماری که امید درمان دارد، گفتهٔ پزشک بشنود و آن که امید درمان ندارد از گفتهٔ پزشک سرپیچد!

حال لازم است همانطور که در قرآن مجید دستور داده شده در این موقعیت طبق آیهٔ ۶۲ سورهٔ نمل: أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ... [آیا چه کسی بیچاره و وامانده را پاسخ گوید؟ و هنگامی که او را می‌خواند، و رنج و ناخوشی را از او باز می‌دارد...] از این آیه که دستگیر درماندگان و فریادرس نومیدان و داروی بیماران و یادگار بیدلان است پند گرفته، بیشتر در توسّل و طلب آمرزش بکوشیم و سلامتی از خداوند بخواهیم، خصوصاً افراد و اطرافیان کسانی که مبتلا به این بلای خانمان برانداز شده‌اند باید بیشتر دقت و در این توسّل کوشاتر باشند. زیرا خداوند خواهش بندگان را به جزا پاسخ گوید و امید عاجزان را به وفا جواب دهد، و دعای ضعیفان را به عطا اجابت کند. در آیهٔ ۵۳ سورهٔ زمر فرموده: قُلْ يَاعِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ. [ای رسول بگو، خداوند می‌فرماید: ای بندگان من، که بر خود زیاده‌روی و گزاف کردید، از رحمت خداوند ناامید نشوید که خداوند همهٔ گناهان را می‌آمرزد، چون او آمرزنده و مهربان و بخشاینده است] البتّه به شرط توبه، که در آیهٔ ۲۵ سورهٔ شوریٰ می‌فرماید: وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ [اوست که توبهٔ بندگان را می‌پذیرد و بدی‌های آنها را عفو می‌کند و می‌داند آنچه بندگان می‌کنند (حتّی بعد از توبه)]. چون اگر بنده صد سال گناه کند و آنگاه از روی صدق گوید: توبه کردم، پشیمانم، خداوند توبه او را قبول کند و گوید کار تو معصیت و صفت من مغفرت است، تو کار خود رها نکنی! من چگونه صفت خود رها کنم! بندهٔ من، تا من توبه ندادم تو توبه نکردی، تا من نخواندم، تو نیامدی، توبه دادن از من و توبه پذیرفتن هم از من است. توبه کردن تو، به دعا و توبه دادن من به عطا. توبه کردن تو، به سؤال و توبه دادن من به نوال. توبه کردن تو، به انابت و توبه دادن من به اجابت است.

حال که به خوبی دیده می‌شود که همهٔ خلق عالم خلاف دستورات الهی را انجام داده‌اند، خصوصاً در مورد نظافت و پاکیزگی که جزو اولین دستورات الهی می‌باشد و آن را از یاد برده‌اند و لذا دچار عقوبت گردیده‌اند، بهتر است در انجام دستورات بهداشتی نهایت دقّت را به عمل آوریم و با استفاده از پنام (پوشش) برای جلوگیری از انتشار بیماری از طریق دهان و بینی، و پوشیدن دستکش برای ممانعت از انتقال بیماری از طریق تماس، و رعایت فاصله‌گذاری برای پرهیز از سرایت بیماری به دیگران (که خود گناه بزرگ محسوب می‌گردد)، نسبت به سلامتی خود و دیگران کوشا باشیم، و در این روز عزیز با توسّل به مقام ولایت و دقّت در انجام دستورات داده شده، هم خود و هم دیگران را از فیوضات آن برخوردار نماییم.