|
بيانيه ۱ رمضان ۱۴۳۲ (۱۰/۰۵/۱۳۹۰) حضرت حاج دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه ارواحنا فداه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
حلول ماه مبارک رمضان را به همه مؤمنین تبریک و شاد باش میگویم و همگی
به درگاه الاهی شکر میگوییم که یک سال دیگر ما را در ذیل عنایتش حفظ
کرد و توفیق داد حلولی دیگر را ببینیم.
1)
امیدوارم
با حضور یکبار دیگر در رمضان ،خداوند توفیق ما را کامل تر فرمایدکه این
را فرصتی برای جبران خطاهای گذشته فراهم سازد
(اَستَغفِرُ اللَه رَّبی وَ اَتوُبُ اِلَیه)
2)
خطای
عمده ای که ما داریم و به طور غیر ارادی بر ما حکومت میکند ،آن است که
ما غالبا طریق را به جای مقصد میگیریم و با توسل به لفظ و پوسته، خود
را از معنا و مغز بی نیاز تصور میکنیم. دعای لفظی را کافی می بینیم و
بدون توسل به معنای آن تنها به «قرائت دعا » می پردازیم.چون متأسفانه
قرآن را مهجور می دانیم نام بهار قرآن می اوریم.
3)
قرآن
باید همیشه در مد نظر و فکرت ما باشد ولی چون متأسفانه قرآن را در خزان
و زمستان قرار می دهیم این ماه را به نام «بهار قرآن» میخوانیم. همیشه
باید در حضور قرآن (معنای آن- تمامیّت مکارم اخلاقی آن و نبوت و ولایت
و امامت)باشیم، ولی به پوسته و ظاهر اکتفا میکنیم و خود را از معنا بی
نیاز می دانیم.
4)
برای
درک ماه رمضان استهلال میکنیم ولی استهلال وسیله است نه هدف.در این
زمینه حصول اجماع مشکل و بلکه محال است. بنابر این باید از بزرگان دینی
و علمی در جهان بخواهیم که در این زمینه راهی بیابند که از تفرّق
جلوگیری شود و همه با هم روزه بگیریم و با هم عید را افطار کنیم.
5)
توجه
به معنا در قرائت لازم است و با چنین قرائتی حتی یک سوره هم ضروری است.
6)
از
خداوند بخواهیم که انشا الله به ما توفیق دهد که با سر افرازی و دور از
لجاج ماه را براوریم.برای بیمار،حامله(باردار)و ... گرفتن روزه نه تنها
واجب نیست بلکه مورد نهی میباشد. امر خدا را همان گونه ای که خود
فرموده است و به دور از لجاج و اظهار سلیقه ی شخصی و پیروی از عادت
انجام دهیم. ارزش آه حسرت کسی که برای امر خدا روزه نگرفته است از ارزش
روزه کمتر نیست.
7)
در
ماه روزه در واقع ما عادات قبلی خود را از لحاظ انجام ضرورت فطری حیات
ترک میکنیم و به جای عادتی که داشتیم امر خدا را اجرا مینماییم.روزه
نمیخواهد ما خوراک را فراموش کنیم بلکه میخواهد ما را از حاکمیت خوراک
رها کرده و آن را تحت حاکمیت اراده قرار دهد و حتی امساک را هم در
مواردی نهی کرده است. نه خوردن و نه نخوردن جز به امر خدا صحیح نیست.
8)
ما
ضرورت زندگی ،از قبیل خوردن و سایر ضروریات را از روی فطرت و تمایل خود
انجم میدهیم. ماه روزه فطرت را نمی خواهد از حاکمیت بر انسان برکنار
سازد.بلکه حاکمیت ارادی و امر الاهی را تنظیم کننده ی آن قرار می دهد.
9)
درباره
فواید روزه در زمینه بهداشت و سلامت جسمانی بیانات مشروحی گفته شده است
که از تکرار آن خودداری میشود.میتوان گفت که روزه میخواهد غفلت ابوین
ما (حضرت آدم و حوا) را به ما یادآور شود و تمام هویت انسانی و (حتی
فطرت) را در اطاعت از اوامر الهی درآورده و ما را به رعایت آن عادت
دهد.
توفیق بندگی را برای همه مومنین خواستارم.
حاج دکتر
نور علی تابنده مجذوب علیشاه
|
|||
|
